Al weken stond zaterdag 6 mei rood omcirkeld in de Hector JO13-1 agenda. Dan zou in een rechtstreeks duel tegen DEC JO13-1 de strijd om het kampioenschap worden beslist. Maar eerst moesten beide teams nog een wedstrijd spelen en geen punten laten liggen. Vooral DEC niet, want zij hadden tot vandaag twee verliespunten en Hector nog geen één.
DEC speelde al vroeg op de morgen tegen Excelsior JO13-3. En tot ver in de laatste minuut stonden ze met 2-1 voor. Totdat Excelsior in werkelijk de allerlaatste seconde de gelijkmaker scoorde. Dat betekende toch onverwacht dat Hector JO13-1 bij winst die morgen kampioen kon worden!
Dat legde natuurlijk wel wat extra druk op de schouders van de Hector boys! Er werd aangetreden zonder Kars, die op vakantie was. En ook vanwege vakantie waren onze vaste invallers Devin, Jip, Silas en Chris niet beschikbaar. In hun plaats werden drie spelers uit Hector JO11-1 toegevoegd aan het team: Sem, Stef en Daan.
Er waren veel toeschouwers aanwezig die een wedstrijd zagen waarin Hector het beste van het spel had. En kansen kreeg. Een prachtige lob van Luuk belandde op de lat, een schot van Julian S. tegen de paal. Plus nog een handjevol andere mogelijkheden. Tegenstander Victoria’28 JO13-7 kwam nauwelijks voor het doel van Coen. Alleen uit een discutabele vrije trap leek er gevaar te komen, maar de bal ging over. Ruststand 0-0 dus.
In de tweede helft hetzelfde beeld, al was Victoria wel wat meer dreigend richting het Hector doel. En toen de 7e minuut na rust…. Julian S. pikte de bal een meter of 25 van het doel op, soleerde langs een aantal tegenstanders en schoot de bal beheerst in het doel. Alle dolblije spelers stortten zich boven op Julian, één grote kluwen zwarte (reserve)shirts was het.
De gewenste stand was bereikt. Maar er moest nog wel 23 minuten worden gespeeld!
In die minuten werd Victoria met name gevaarlijk via afstandsschoten, echt uitgespeelde kansen gaf de sterke Hector defensie niet weg. Via Luuk scoorde Hector nog wel de 2-0, maar die werd (al dan niet terecht) afgekeurd wegens buitenspel. De minuten kropen voorbij, er kwam nogal wat blessuretijd bij, kortom, het duurde wel lang voor alles wat groen wit was.
Maar bij het eindsignaal van scheidsrechter Ryan Stokkentreef klonk er een luide brul van blijdschap over het groene veld. Hector JO13-1 was kampioen!
Veel gezang van de jongens, foto’s met rook en flink wat kabaal in de kleedkamer. Verdiend. Vervolgens met z’n allen de kantine in voor de meer dan welverdiende patat.
Het echte feest wordt volgende week gevierd, na de wedstrijd tegen DEC JO13-1. Een wedstrijd waarin nu behalve de eer niets meer op het spel staat. En dat is een heerlijk gevoel!!
